ادامه ی شعر در ادامه ی مطلب
دارد نشان یوسف از زندان بر شانه های باد می آید
اما نمی دانم چرا دارد پیراهن از بغداد می آید
وَاجعل مِن اَهلی خواند و هارون را ، موسی کنار خود برادر دید
موسی بن جعفر را چرا هارون با منطق بیداد می آید
سی شب کجا موسی !؟ چه می خوانی ؟ پایان ده اَتممنا بِعشرت را
موسای ما را چارده سال از ، زندان به زندان یاد می آید
هم خشمگین است از ستمکاران هم کاظمین الغیظ بر یاران
هر کس امام المتقین شد هان ! با جمعی از اضداد می آید
زندان عبادتگاه شد با او ، بدکاره هم آگاه شد با او
اصلا از این آقا مگر کاری جز یاری و امداد می آید !؟
خَلِّصنی از زندان از این آزار ، یارب ! چُنان کز سنگ و آهن ، نار
وقتی که از در وقتی از دیوار ، غم می چکد فریاد می آید
زندانی بغداد ما کارش ، با سِندی بن شاهِک افتاده است
سم کار خود را می کند آخر ، هر کار از این جلاد می آید
ایرانیان شوق خراسان را در کاظمینش جستجو کردند
حس زیارتنامه ی او نیز از صحن گوهرشاد می آید
باب الحوائج اوست یعنی ما ، هر وقت مشهد آرزو کردیم
دیدیم بوی حضرت کاظم از پنجره فولاد می آید